Çok reklamı yapıldı, fazla konuşuldu, görmeyenlerin bile kafasını şuradan buradan duyduğu yorumlar doldurdu. Kimi çok beğenmiş, kimi beğenmemiş; durum böyle olunca kendi kararımı kendim vereyim diyerek beklentilerimi de çok yüksek tutmadan gittim gezdim sergiyi.
Antrepo 3’e adım atar atmaz kapıda karşıladı görevli. Fotoğraf makinesi ve cep telefonu prosedürlerini anlatıp; içeride tuvalet olmadığı uyarısını yaptıktan sonra bilet gişesine gitmemize izin verdi. Neyse aldık biletlerimizi 2 ayrı güvenlik aşamasından geçtikten sonra girebildik sonunda.
İçerisi siyahlara bürünmüş bir morg (şaka yapmıyorum klimalar o kadar soğutuyor ki hiçbir farkı yok morgdan). Matem havası her yere sinmiş. Kim bilir ne zaman önce anne karnında olan ceninler cam muhafazalara konmuş, sıra sıra dizilmiş. Derisinden ayrılmış insan vücutları ya basket oynuyor ya dans ediyor veya resim yapıyor. Kaslar, yağlar, kemikler,organlar; kelimelere döküldüğünde ne kadar gerçek dışı bir iğrençliğe bürünse de; görüntü o kadar etkileyici ve güzel ki. Her figürün yanında açıklaması olmasının yanı sıra insan vücuduyla ilgili yazılar ve hayata dair çeşitli alıntılar var duvarlarda. En sonunda ise bu cansız bedenlere uygulanmış plastinasyon adı verilen tretmanın nasıl yapıldığını anlatan bir video gösteriliyor. Gerçekten başarılı.
Sergiyi bitirince bir garip hissettim kendimi. Kısa bir hayat-ölüm sorgulaması yaptım. Duvarlardaki alıntılardan mı bilmiyorum, normal zamanda nadiren aklıma gelen yaşlanmak ve ölüm olguları o kadar yakın geldi ki hayatın tadını daha çok çıkartmak gerektiğine karar verip, sergiden çıktığım gibi, yemek yemek üzere kendimi İstiklal’e attım.
Serginin İstanbul sayfasına şuradan:
http://www.bodyworlds-istanbul.com/
Resmi sitesine de buradan;
http://www.bodyworlds.com/en.html
ulaşılabilir.
artCOHOLIC FOOTSTEPS 